Φαρμακευτικά φυτά, περισσότερο από μια παράδοση

Η κατοχή θεραπευτικών ή προληπτικών ιδιοτήτων για οποιαδήποτε κατάσταση είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των φαρμακευτικών φυτών, η γνώση της είναι χιλιετηρίδα και έχει ξεπεράσει τις γενιές χάρη στην παράδοση.

Οι πρόγονοί μας έλαβαν γνώση αυτών των ειδών αφού διακρίθηκαν μεταξύ εκείνων που χρησίμευσαν για φαγητό και εκείνων που είχαν κάποια επίδραση στον οργανισμό τους και από αυτό άρχισαν να τα διαφοροποιούν και να τα επιλέγουν.
 

Επί του παρόντος, στο Μεξικό, η σημασία των φαρμακευτικών φυτών όχι μόνο έγκειται στον πλούτο τους ως μέρος του πολιτισμού, αλλά και στην επιστημονική γνώση που προκύπτει από τη μελέτη τους και την ανάλυση που γίνεται από οικολογική, γεωγραφική, φαρμακολογική και χημική.

Στο Τμήμα Χημείας της UNAM Υπάρχει μια μεγάλη παράδοση της έρευνας αυτών των φυτών. Το εργαστήριο που είναι υπεύθυνο για το γιατρό Andrés Navarrete Κάστρο Λειτουργεί με είδη όπως το κολοβαλαλάτη, η Annona diversifolia και η ασβέστη, μεταξύ άλλων.
 

Μεταξύ των ερευνητικών προγραμμάτων που διεξάγονται με φαρμακευτικά φυτά, ξεχωρίζει η μελέτη της Annona diversifolia, η οποία χρησιμοποιήθηκε για να μειώσει τη σοβαρότητα των επιληπτικών κρίσεων σε άτομα με επιληψία.

Αυτή η χρόνια ασθένεια χαρακτηρίζεται από νευρολογικές διαταραχές που προκαλούνται από συγχρονισμένες ηλεκτρικές εκκενώσεις διαφορετικών ομάδων νευρώνων οι οποίες, απελευθερώνοντας διάφορες ουσίες στον εγκέφαλο, προκαλούν σπασμούς στον ασθενή που οδηγούν σε ψευδαισθήσεις και ανεξέλεγκτη απώλεια συνείδησης. Τα φύλλα της Annona diversifolia μειώνουν τη σοβαρότητα των επιληπτικών κρίσεων.
 

Ένα άλλο φυτό που έχει μελετηθεί από Andrés Navarrete Κάστρο είναι το κερατοειδές, το οποίο έχει διερευνήσει, μεταξύ άλλων, τις ιδιότητές του ως θεραπευτικό παράγοντα.

Ο φλοιός του σαλιγκαλάτη χρησιμοποιείται από τους αγρότες στα πακέτα ζώων, για αυτό που αποκαλούν λαβύρινθο σέλας, δηλαδή το μέρος όπου τοποθετείται η σέλα και όπου συμβαίνουν πολλαπλές πληγές λόγω του συνεχούς τριβής. Η χρήση του σε πληγές, βοηθάει να θεραπεύεται πιο γρήγορα.

Με αυτή τη γνώση και μετά από αρκετές μελέτες στο εργαστήριο, η ομάδα εργασίας του Dr. Navarrete πραγματοποίησε ένα έργο στο οποίο περιλάμβανε ένα πρότυπο υδροαλκοολικό εκχύλισμα του φυτού στο πήκτωμα.

Ένας περιορισμός που διαπιστώθηκε είναι ότι μετά την κοπή των αρουραίων και την παρατήρηση της θεραπείας τους, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ίση με εκείνη των ανθρώπων.

Ο ερευνητής σχολίασε ότι όταν χρησιμοποίησαν αυτό το φυτό στο εργαστήριο για επούλωση δεν διαπίστωσαν ότι η πληγή επουλώθηκε ταχύτερα, αλλά διαπίστωσαν ότι η διάταξη του ιστού του δέρματος ήταν πιο ομαλή, δηλαδή παρουσιάστηκε μια καλύτερη αρχιτεκτονική θεραπείας, πράγμα που σημαίνει ότι αφήνει λιγότερο αποτύπωμα και προκαλεί λιγότερες ζημιές.

Υπάρχουν λίγοι θεραπευτικοί παράγοντες και αυτό το πήκτωμα είναι λιγότερο λιπαρό και άβολο για τον ασθενή. Έχουν γίνει μελέτες τοξικότητας, μεταλλαξιογένεσης και γενετικών αλλαγών και μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί σημαντικές επιδράσεις που προκαλούνται από την ουσία cuachalalate, αν και δεν έχουν ακόμη μελετηθεί σε ανθρώπους, ανέφερε.